หนูน้อย5ขวบ …..หนูน้อยชาวญี่ปุ่นคนหนึ่งเมื่อเธอมีอายุ 5 ขวบ เธอต้องตื่นตั้งแต่ 6 โมงเช้าทุกวันเพื่อเตรียมอาหารเช้า เธอก็เหมือนเด็กทั่วไปต้องไปเข้าโรงเรียนอนุบาลและต้องทำการบ้านทุกวัน แล้วยังต้องดูแลน้องหมาของเธอ บางทีก็ต้องทำอาหารเย็นให้คุณพ่อที่กลับมาบ้านดึกทาน หลายคนอาจจะเดาในใจว่า เธอคงจะเป็นเด็กที่ยากจน หรือไม่ก็จะเป็นเหมือนซินเดอเรลล่าที่มีแม่เลี้ยงที่โหดร้าย แต่ความจริงมันไม่ใช่อย่างที่เราคิด เรื่องราวของเธอได้เริ่มจากปี 2001 ….
หนูน้อย5ขวบ
ในเมืองฟุกุโอกะของประเทศญี่ปุ่น มีหนูน้อยคนหนึ่งอายุ 5 ขวบมา เธอต้องตื่น 6 โมงเช้าทุกวันเพื่อเตรียมอาหารเช้า หนูน้อยคนนี้ชื่อว่า เสี่ยวฮัว
เวลาช่วงเช้าของเสี่ยวฮัวมักจะยุ่งมาก เธอต้องล้างหน้า ให้อาหารน้องหมา ล้างมือ ทำอาหารเช้า กินอาหารเช้า แปรงฟัน เล่นเปียโน เข้าห้องน้ำ และไปโรงเรียนอนุบาลด้วยตัวเองทั้งหมด
หลังเลิกเรียนกลับบ้านมา เสี่ยวฮัวยังต้องตากผ้า พับเสื้อผ้า ทำความสะอาดห้องน้ำ ทำความสะอาดบ้าน จัดการตู้เสื้อผ้าและเก็บเสื้อผ้าของตัวเอง

บางที พ่อของเสี่ยวฮัวกลับบ้านดึก เสี่ยวฮัวยังต้องทำอาหารเย็นให้พ่อทาน
แต่ด้วยเหตุผลอะไร เด็กอายุแค่นี้ก็ต้องทำงานบ้านมากมาย เรื่องราวของเธอเริ่มจากปี 2001
ในฤดูร้อนของปีนั้น พ่อแม่ของเสี่ยวฮัวได้แต่งงานกัน และแม่ของเสี่ยวฮัวเป็นเจ้าสาวที่เป็นโรคมะเร็งเต้านมหลังจากได้รับการรักษาอย่างเจ็บปวด โรคมะเร็งของคุณแม่เริ่มดีขึ้น และยังได้ตั้งครรภ์อย่างน่าอัศจรรย์ชีวิตที่มีค่านี้ก็คือเสี่ยวฮัว ก็เหมือนกับครอบครัวทั่วไป การที่มีชีวิตใหม่เข้ามาในครอบครัว ได้นำความสุขมากมายมาให้พ่อแม่

แต่เวลาที่มีความสุขมักจะสั้นมากเมื่อเสี่ยวฮัวมีอายุเก้าเดือน โรคมะเร็งเต้านมของแม่เกิดกำเริบขึ้นมาอีกเพื่อการรักษาโรคของแม่และการเติบโตที่ดีต่อสุขภาพของเสี่ยวฮัวทั้งครอบครัวเริ่มต้นใช้ชีวิตแบบง่ายๆและทำแต่สิ่งที่ดีต่อสุขภาพ
เมื่อเสี่ยวฮัวเติบโตขึ้นเรื่อยๆและเริ่มเข้าใจเรื่องต่างๆมากขึ้น แม่ของเธอเริ่มคิดว่าควรสอนอะไรให้เด็กจึงจะเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด รื่องการทำกับข้าวมันสำคัญมาก ซึ่งเกี่ยวข้องกับการใช้ชีวิตโดยตรงฉันต้องการที่จะสอนวิธีการถือมีดและวิธีการทำงานบ้านให้ลูกการเรียนหนังสือสามารถวางไว้ในอันดับที่สองได้ ตราบใดที่มีสุขภาพดีและสามารถจัดการเรื่องต่างๆด้วยตัวเองในอนาคตไม่ว่าลูกจะไปอยู่ที่ไหน ทำเรื่องอะไร ลูกก็สามารถใช้ชีวิตต่อได้ – จากคุณแม่
ตราบใดที่เสี่ยวฮัวสามารถทำได้ ฉันก็จะสอนให้ลูกทำสักวันหนึ่งเมื่อฉันไม่อยู่แล้วลูกก็อยู่ได้เมื่อลูกทิ้งเสื้อผ้าทั่ว ฉันก็จะโยนกลับไปให้ลูก ให้ลูกจัดเป็นระเบียบเรียบร้อยเองก่อนที่จะไปโรงเรียนอนุบาล ฉันให้ลูกเตรียมความพร้อมทุกอย่างเอง ฉันไม่ช่วยอะไรงานบ้านต่างๆก็ปล่อยให้ลูกทำเองฉันหวังว่าลูกอยู่คนเดียวก็สามารถใช้ชีวิตอย่างมีความแข็งแรงได้ – จากคุณแม่

วันนี้เป็นวันเกิด 4 ขวบของลูกสาวแม้ว่าอายุยังเล็กอยู่ แต่จากปีนี้ไปฉันจะสอนลูกทำกับข้าวของขวัญวันเกิดที่ฉันส่งให้ลูกคือผ้ากันเปื้อน – จากคุณแม่
ในปี2008 แม่ของเสี่ยวฮัวต้องจากลูกสาววัย 5 ขวบและสามีไปแบบไม่มีวันกลับมาในตอนนี้เสี่ยวฮัวโตแล้วคุณแม่คะ หนูอยากจะบอกคุณแม่ว่า ตอนนี้หนูสามารภทำกับข้าวทุกอย่างได้แล้วไม่นินทาคนอื่น ๆ ไม่ลืมที่จะยิ้ม ทั้งหมดที่แม่สอนหนูหนูก็จำได้อย่างดีถึงแม้ว่าหนูจะรู้สึกว่าทุกอย่างมันทำยากมาก แต่หนูก็จะทำให้มันดีที่สุดอีกอย่างหนึ่งหนูไม่ร้องไห้แล้วนะ – จากเสี่ยวฮัว
ถึงปัจจุบันเธอจะโตแล้ว แต่เรื่องราวของเธอจะเป็นตัวอย่างให้เราหลายๆคนในการดำเนินชีวิตค่ะ
ที่มา : timeshare9.com
= = = = = = = = = = =
ติดตามความรู้ดี ๆ และสาระดี ๆ เพิ่มเติม สำหรับแม่ตั้งครรภ์ และลูกน้อย ได้ที่ www.konthong.com หรือ ร่วมพูดคุยแลกเปลี่ยนกัน ได้ที่
https://www.facebook.com/teamkonthong/
We promise to provide the knowledge and know-how for new mom. More and more solutions about how can you grow up your baby. Feel free to contact us if any problems have occurred or have any questions you would like to know. Don’t forget to follow and keep in touch with us on Facebook
https://www.facebook.com/teamkonthong/
บทความน่ารู้ เพิ่มเติม คลิกเลย …..
1.เสื้อผ้าเด็กแรกเกิด ควรเลือกแบบสายผูก หรือแบบกระดุมดีกว่ากัน